- سندرم گیلن باره ناشی از حمله ی ایمنی نوع سلولی و هومورال بدن به پروتئین های میلین اعصاب محیطی است. کامپیلو باکترژژونی، سایتو مگالو ویروس، ویروس اپشتین بار، مایکو پلاسما پنومونی، هموفیلوس آنفولانزا و ویروس نقص سیستم ایمنی انسانی HIV ، متداول ترین عوامل عفونی هستند که با پیدایش سندرم گیلن باره در ارتباط هستند. بهترین نظریه ی قابل قبول در رابطه با این سندرم به این شرح است که: ارگانیسم های عفونت زا، حاوی آمینو اسیدی هستند که مشابه با پروتئین میلین اعصاب محیطی می باشد. سیستم ایمنی نمی تواند میان این دو پروتئین تفاوت قائل شود و آن ها را از یکدیگر متمایز کند، لذا به میلین اعصاب محیطی حمله کرده و آن را تخریب می نماید.