اسکلروز جانبی آمیوتروفیک(ALS) عبارت‌ است‌ از تخريب‌ پيش‌ رونده‌ سلول‌هاي‌ طناب‌ نخاعي‌، كه‌ منجر به‌ از دست‌ رفتن‌ تدريجي‌ عملكرد عضلات‌ مي‌شود. اين‌ بيماري‌ مسري‌ يا سرطاني‌ نيست‌. علايم‌ اين‌ بيماري‌ ممكن‌ است‌ با علايمي‌ كه‌ در اثر بيماري‌ لايم‌ در دستگاه‌ عصبي‌ بروز مي‌كند اشتباه‌ شوند.

هدف در احیای قلبی برگرداندن Neurologic outcome  می باشد. شیوع ایست قلبی در حال افزایش است. تروماها، بیماریهای کرونری عوامل ارست قلبی و SCA می باشند. شایع ترین علت مرگ و میر بیماریهای قلبی هستند که در بین آنها CAD شایع تر است و در بین این بیماران آریتمی های مهلک بسیار قابل توجه هستند این بیماران مستعد دیس ریتمی هستند و ارست های قلبی در 24 ساعت اول قابل پیشگیری هستند (VT,VF). در اکثر موارد یک اختلال ریتم مشاهده می گردد. 74 درصد ارستهای قلبی در منزل اتفاق می افتد و آموزش همگانی (Public education) بعنوان یک اصل مهم در نظر گرفته می شود. با یک دقیقه تاخیر در شروع عملیات احیاء شانس بقا  7 تا 10 درصد کم می شود. CPR در سال 1960 متولد شد و تنها پنجاه سال از عمر آن می گذرد و اولین دستورالعمل احیا در سال 1960 و سپس در سالهای 1974 و 1980 و 1986 و 1992 و 200 و 2005 صادر شد. سازمانهای متعددی در خصوص دستورالعملهای  CPR وجود دارد که شامل انجمن قلب آمریکا AHA ، انجمن قلب اروپا و ILCOR  International Liaison Committee on Resuscitation  می باشد. 

بیماری دیسک گردن، مختص زندگی شهرنشینی است. در همه انسان ها فرایند فرسایشی دیسک بین ستون مهره ها از سن ۳۰ تا ۴۰ سالگی آغاز می شود و دیسک به تدریج آب خود را از دست می دهد و علاوه بر اینکه ارتفاع آن کاهش می یابد، انعطاف پذیری اش نیز کمتر می شود. عواملی هم که به این فرسایش سرعت می بخشند و باعث بروز بیماری دردناک و ناتوان کننده ای به نام دیسک گردن می شوند.

مننژیت عفونت و التهاب پرده های مغزی و مایع مغزی – نخاعی می باشد که دور مغز و نخاع را احاطه کرده اند ویروسها، باکتریها و قارچها همگی می توانند باعث ایجاد مننژیت شوند. شدت عفونت بستگی به عامل عفونت زا دارد. مننژیتها باکتریائی که در کل شدیدتر از سایر مننژیتها می باشند و نیاز به درمان سریع با آنتی بیوتیک دارند. البته علت اکثر موارد مننژیت ویروسها می باشند.

• سندرم گیلن باره ناشی از حمله ی ایمنی نوع سلولی و هومورال بدن به پروتئین های میلین اعصاب محیطی است. کامپیلو باکترژژونی، سایتو مگالو ویروس، ویروس اپشتین بار، مایکو پلاسما پنومونی، هموفیلوس آنفولانزا و ویروس نقص سیستم ایمنی انسانی HIV ، متداول ترین عوامل عفونی هستند که با پیدایش سندرم گیلن باره در ارتباط هستند. بهترین نظریه ی قابل قبول در رابطه با این سندرم به این شرح است که: ارگانیسم های عفونت زا، حاوی آمینو اسیدی هستند که مشابه با پروتئین میلین اعصاب محیطی می باشد. سیستم ایمنی نمی تواند میان این دو پروتئین تفاوت قائل شود و آن ها را از یکدیگر متمایز کند، لذا به میلین اعصاب محیطی حمله کرده و آن را تخریب می نماید.